Schiedamse feestjes zijn ongeorganiseerd

Mijn moeder zei vroeger altijd dat je moet proberen om van elke dag een feestje te maken. Het optimisme dat uit dit advies spreekt, heeft mij altijd aangesproken. De laatste tijd worden in Schiedam een hoop gelegenheden aangegrepen om een feestje te vieren. Of het nou het opleveren van een ophogingsproject in Sveaparken is, het plaatsen van een aantal groenbakken op een voor het overige desolate vlakte als het Stadserf of het presenteren van de plannen voor Schiedam 750: de gemeente Schiedam laat geen moment liggen om de champagnekurken te laten ploppen. Niet zo heel vreemd als je je realiseert dat naast deze heuglijke feiten, toch niet alles zo vlekkeloos verloopt als dit college ons wil doen geloven.

Als het gaat om dat laatste, liet vorige week Shantykoor Stuurloos in niet mis te verstane woorden van zich horen. Vorig jaar heeft de gemeenteraad van Schiedam de kaders vastgesteld voor de viering van 750 jaar stadsrechten voor Schiedam. Eerder had een aantal kwartiermakers ideeën opgehaald in de stad en deze met veel enthousiasme aan de gemeenteraad gepresenteerd. Veel verder dan het presenteren van het ingezamelde en de rode draad die zij daarin zagen, kwam het echter niet.

Voor concrete plannen was het wachten op de resultaten van de werkzaamheden van een projectleider die aan de hand van de ideeën zou praten met organisaties en (groepen) inwoners. Wethouder Biekman vroeg de raad om nog even geduld te hebben: in het voorjaar van 2023 zou meer duidelijkheid komen op welke wijze er volgend jaar feestelijk stilgestaan zou gaan worden bij het jubileumjaar. De projectleider had immers met een soortgelijk traject in Gouda gelopen en draaide zijn hand niet om voor een soortgelijke gebeurtenis in onze stad. Twijfels die door de raad werden geuit over het wel erg late moment waarop de werkzaamheden in gang gezet werden, werden door het college afgedaan als pessimisme, want elders had men ook niet zoveel tijd nodig gehad om een mooi feestjaar te organiseren. Dat de realiteit is dat Vlaardingen en Maassluis wel degelijk veel eerder aan de slag zijn gegaan, werd door Biekman als onjuist bestempeld.

De afgelopen maanden heeft de projectleider inderdaad gesproken met betrokkenen in de stad. De geluiden die wij er als GroenLinks-fractie over terug hoorden, waren gematigd negatief. Gematigd, omdat er wel het idee was dat de projectleider van goede wil was, maar negatief omdat er weinig daadkracht getoond werd. Nergens werden ideeën plannen, laat staan dat plannen concreet werden. En met 18 maart 2025, de verjaardag van de stad Schiedam als deadline, stemde dit niet echt vrolijk.

De verwachtingen waren dan ook hooggespannen voor de presentatie van de plannen precies een jaar voor dit moment. De feestelijk bedoelde avond liep echter uit op een anticlimax. De gekozen plek voor de lancering was weinig gelukkig: de Havenkerk staat niet bekend om een goede akoestiek, dus het geluid ging alle kanten op, maar niet richting de in groten getale opgekomen Schiedammers. Zelfs op het podium wisten de presentatoren elkaar amper te verstaan, wat zichtbaar (maar niet hoorbaar) leidde tot irritatie. Nu blijkt uit de brief van het bestuur van Stuurloos ook bij het publiek. Maar was dit het enige punt van miscommunicatie geweest, dan was er wellicht nog niet veel aan de hand geweest.

Het is wellicht een wat flauwe woordspeling, maar de organisatie van Schiedam 750 lijkt stuurloos. Een jaar voor het moment suprême is slechts bekend dat er drie feestmaanden zullen zijn waarin activiteiten zullen plaatsvinden. Voor het overgrote deel activiteiten die toch al zouden plaatsvinden, maar dan met een 750-jaar sausje. Alle overige ideeën zijn nog steeds niet verder gekomen dan een idee. Het is aan de Schiedammers om daar verder uitwerking aan te geven, aldus het college en de projectleider. En niet teveel terugkijken alsjeblieft, want Schiedam 750 moet vooral in het teken staan van de toekomst. Toch wel wat anders dan de zeer geslaagde feesten in de andere Waterweggemeenten.

Ik heb getwijfeld of ik de gedachte van mijn moeder los zou laten. In Schiedam zijn we immers al snel geneigd om het glas als halfleeg te zien. Maar nu ook andere Schiedammers van zich laten horen, wordt het beeld bevestigd dat ook nu het college weer het middel van window dressing hanteert en er serieus zorgen mogen worden geuit over het feestjaar 2025. De klok tikt: nog 11 maanden te gaan…

Tekst
Menno Siljee
Foto
Gemeente Schiedam